فداییان یوسف فاطمه(عج)

فداییان یوسف فاطمه(عج)

*سلام علی آل یس *

مراسم هفتگی هیئت هر دوشنبه بعد از نماز مغرب و عشا در میعادگاه همیشگی، به آدرس :
" انتهای اشرفی اصفهانی خیابان طالقانی کوچه چهارم منزل بردار سمیعی"
برگزار میشود.

برنامه های مراسم هفتگی:
- قرائت قرآن کریم
- قرائت زیارت عاشورا/ حدیث شریف کساء
- سخنرانی
- روضه خوانی

جهت اطلاع از زمان برگزاری و برنامه های جلسات، عبارت " یا مهدی" را به سامانه پیامکی هیئت ارسال نمائید.

شماره سامانه پیامکی :

" 30006132400000 "

"""ضمنا آخرین تغییرات و اخبار هیئت را در بخش "اطلاعیه ها" میتوانید بخوانید"""

پذیرای دلنوشته ها و سخنان ناب شما در بخش دلنوشته ها هستیم.


- پست الکترونیکی هیئت:

" fadaeeian@gmail.com "

........... یا رفیق من لا رفیق له...........

اسلایدر

حدیث

پیوندها

۶ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۳ ثبت شده است

امیر ملک کلام 4

۲۶
ارديبهشت

اوقات برای مؤمن سه قسم است، زمانی که در آن با خدایش راز و نیاز کند، و ساعتی که در آن زندگی خود را  سامان دهد، وساعتی که خود را بالذتهای حلال و پسندیده دمساز می کند. و برای خردمند شایسته نیست که جز در پی سه چیز برود : سرو سامان دادن به زندگی،گام نهادن در راه معاد، و لذت بردن از غیر حرام.

نهج البلاغه ، کلمات قصار،390

عقیله العرب

۲۵
ارديبهشت

زینب کبرى‌ یک نمونه‌ برجسته‌ تاریخ است که عظمت حضور یک زن را در یکى از مهمترین مسائل تاریخ نشان می‌دهد. اینکه گفته می‌شود در عاشورا، در حادثه‌ کربلا، خون بر شمشیر پیروز شد ـ که واقعاً پیروز شد ـ عامل این پیروزى، حضرت زینب بود؛ والا خون در کربلا تمام شد. حادثه‌ نظامى با شکست ظاهرى نیروهاى حق در عرصه‌ عاشورا به پایان رسید؛ اما آن چیزى که موجب شد این شکست نظامى ظاهرى، تبدیل به یک پیروزى قطعى دائمى شود، عبارت بود از منش زینب کبرى‌؛ نقشى که حضرت زینب بر عهده گرفت؛ این خیلى چیز مهمى است. این حادثه نشان داد که زن در حاشیه‌ تاریخ نیست؛ زن در متن حوادث مهم تاریخى قرار دارد...


او زن تاریخ است؛ این زن، دیگر ضعیفه نیست. نمی‌شود زن را ضعیفه دانست. این جوهر زنانه‌ مومن، اینجور خودش را در شرائط دشوار نشان می‌دهد. این زن است که الگوست؛ الگو براى همه‌ مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ عالم. انقلاب نبوى و انقلاب علوى را آسیب‌شناسى می‌کند؛ می‌گوید شماها نتوانستید در فتنه، حق را تشخیص بدهید؛ نتوانستید به وظیفه‌تان عمل کنید؛ نتیجه این شد که جگرگوشه‌ پیغمبر سرش بر روى نیزه رفت. عظمت زینب را اینجا می‌شود فهمید.


بیانات مقام معظم رهبری
۱۳۸۹/۲/۱

 

مقصد...

۱۷
ارديبهشت

ما مسافر کدام شهریم ؟!!

مظلوم علیه السلام

۱۳
ارديبهشت

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم

بالاخره در نبرد بین امام هادی (علیه‌السّلام) و خلفایی که در زمان ایشان بودند، آن کس که ظاهراً و باطناً پیروز شد، حضرت هادی (علیه‌السّلام) بود؛ این باید در همه‌ی بیانات و اظهارات ما مورد نظر باشد.

در زمان امامت آن بزرگوار شش خلیفه، یکی پس از دیگری، آمدند و به درک واصل شدند. آخرین نفر آنها، «معتز» بود که حضرت را شهید کرد و خودش هم به فاصله‌ی کوتاهی مُرد. این خلفا غالباً با ذلت مردند؛ یکی به‌دست پسرش کشته شد، دیگری به دست برادرزاده‌اش و به همین ترتیب بنی‌عباس تارومار شدند؛ به عکسِ شیعه. شیعه در دوران حضرت هادی و حضرت عسگری (علیهماالسّلام) و در آن شدت عمل روزبه‌روز وسعت پیدا کرد؛ قوی‌تر شد.

حضرت هادی (علیه‌السّلام) چهل و دو سال عمر کردند که بیست سالش را در سامرا بودند؛ آن‌جا مزرعه داشتند و در آن شهر کار و زندگی می‌کردند. سامرا در واقع مثل یک پادگان بود و آن را معتصم ساخت تا غلامان ترکِ نزدیک به خود را - با ترکهای خودمان؛ ترکهای آذربایجان و سایر نقاط اشتباه نشود - که از ترکستان و سمرقند و از همین منطقه‌ی مغولستان و آسیای شرقی آورده بود، در سامرا نگه دارد. این عده چون تازه اسلام آورده بودند، ائمه و مؤمنان را نمی‌شناختند و از اسلام سر در نمی‌آوردند. به همین دلیل، مزاحم مردم می‌شدند و با عربها - مردم بغداد - اختلاف پیدا کردند. در همین شهر سامرا عده‌ی قابل توجهی از بزرگان شیعه در زمان امام هادی (علیه‌السّلام) جمع شدند و حضرت توانست آنها را اداره کند و به وسیله‌ی آنها پیام امامت را به سرتاسر دنیای اسلام - با نامه‌نگاری و... - برساند. این شبکه‌های شیعه در قم، خراسان، ری، مدینه، یمن و در مناطق دوردست و در همه‌ی اقطار دنیا را همین عده توانستند رواج بدهند و روزبه‌روز تعداد افرادی را که مؤمن به این مکتب هستند، زیادتر کنند. امام هادی همه‌ی این کارها را در زیر برق شمشیر تیز و خونریز همان شش خلیفه و علی‌رغم آنها انجام داده است. حدیث معروفی درباره‌ی وفات حضرت هادی (علیه‌السّلام) هست که از عبارت آن معلوم می‌شود که عده‌ی قابل توجهی از شیعیان در سامرا جمع شده بودند؛ به‌گونه‌ای که دستگاه خلافت هم آنها را نمی‌شناخت؛ چون اگر می‌شناخت، همه‌شان را تارومار می‌کرد؛ اما این عده چون شبکه‌ی قوی‌ای به‌وجود آورده بودند، دستگاه خلافت نمی‌توانست به آنها دسترسی پیدا کند.

یک روزِ مجاهدت این بزرگوارها - ائمه (علیهم‌السّلام) - به قدر سالها اثر می‌گذاشت؛ یک روز از زندگی مبارک اینها مثل جماعتی که سالها کار کنند، در جامعه اثر می‌گذاشت. این بزرگواران دین را همین‌طور حفظ کردند، والّا دینی که در رأسش متوکل و معتز و معتصم و مأمون باشد و علمایش اشخاصی باشند مثل یحیی‌بن‌اکثم که با آن‌که عالم دستگاه بودند، خودشان از فساق و فجار درجه یکِ علنی بودند، اصلاً نباید بماند؛ باید همان روزها بکل کلکِ آن کنده می‌شد؛ تمام می‌شد. این مجاهدت و تلاش ائمه (علیهم‌السّلام) نه فقط تشیع بلکه قرآن، اسلام و معارف دینی را حفظ کرد؛ این است خاصیت بندگان خالص و مخلص و اولیای خدا. اگر اسلام انسانهای کمربسته نداشت، نمی‌توانست بعد از هزار و دویست، سیصد سال تازه زنده شود و بیداری اسلامی به‌وجود بیاید؛ باید یواش یواش از بین می‌رفت. اگر اسلام کسانی را نداشت که بعد از پیغمبر این معارف عظیم را در ذهن تاریخ بشری و در تاریخ اسلامی نهادینه کنند، باید از بین می‌رفت؛ تمام می‌شد و اصلاً هیچ چیزش نمی‌ماند؛ اگر هم می‌ماند، از معارف چیزی باقی نمی‌ماند؛ مثل مسیحیت و یهودیتی که حالا از معارف اصلی‌شان تقریباً هیچ‌چیز باقی نمانده است. این‌که قرآن سالم بماند، حدیث نبوی بماند، این همه احکام و معارف بماند و معارف اسلامی بعد از هزار سال بتواند در رأس معارف بشری خودش را نشان دهد، کار طبیعی نبود؛ کار غیرطبیعی بود که با مجاهدت انجام گرفت. البته در راه این کار بزرگ، کتک‌خوردن، زندان‌رفتن و کشته‌شدن هم هست، که اینها برای این بزرگوارها چیزی نبود.

ائمه‌ی ما در طول این دویست‌وپنجاه سال امامت - از روز رحلت نبی مکرم اسلام (صلّی‌اللَه‌علیه‌وآله) تا روز وفات حضرت عسکری، دویست‌وپنجاه سال است - خیلی زجر کشیدند، کشته شدند، مظلوم واقع شدند و جا هم دارد برایشان گریه کنیم؛ مظلومیت‌شان دلها و عواطف را به خود متوجه کرده است؛ اما این مظلومها غلبه کردند؛ هم مقطعی غلبه کردند، هم در مجموع و در طول زمان.

والسّلام علیکم و رحمةالله برکات

83/5/30

اسلام انگلیسی

۰۳
ارديبهشت

به گزارش مشرق، گروهی به اصطلاح مسلمان در انگلیس، نسخه‌ای از این موزیک را منتشر کرده‌اند که در آن دختران و پسران مسلمان با ریتم این آهنگ و البته با پوشش به اصطلاح اسلامی انگلیسی خود در حال رقص می باشند.


اسلام انگلیسی با طعم رقص زن مسلمان

در این ویدیو که به شدت مورد توجه جوامع سکولار غربی قرار گرفته و تا کنون بیش از ۳۰۰ هزار بار تماشا شده، مردان و زنان به اصطلاح مسلمان انگلیسی و شماری از کودکان در چند خیابان، پارک، مسجد، سوپر مارکت، استادیوم ورزشی و همچنین در خانه های خود با این آهنگ می رقصند و آواز می خوانند؛ جالب آنکه عبدالحکیم مراد، استاد دانشگاه کمبریج نیز در این ویدیو شرکت نموده و در طول این کلیپ تابلویی در دست دارد که واژه happy بر آن نوشته شده است.

اسلام انگلیسی با طعم رقص زن مسلمان

 

اسلام انگلیسی با طعم رقص زن مسلمان

در این راستا وبلاگ مشی صداقت (The Honesty Policy) که این ویدبو را تولید کرده در پُستی نوشت: این چیزی است که ما می خواهیم شبیه‌ آن باشیم؛ جامعه ای ملی که به خاطر هم متحد می شوند. هر یک از افراد برای خوبی بزرگتری، کمی از وقت خود را می دهند. و ادامه داده: ما صاحب نظران، فعالان، ستاره ها، دانشجویان،‌استادان دانشگاه و آدم های معمولی را یکجا در یک ویدیو جمع کرده ایم.

اسلام انگلیسی با طعم رقص زن مسلمان

انگلیسی ها در این وبلاگ به ظاهر اسلامی می افزاید: ما بریتانیایی های مسلمان مشهوریم به کمی خشک بودن؛ این ویدیو برعکسش را ثابت می کند. ما خوشحالیم. پرانرژی ایم. جهانی هستیم. متنوعیم. خلاقیم. بامزه ایم. اهل بیرون رفتنیم. و هر چیز دیگری که بشود فکرش را کرد.

عده‌ای نیز در صفحه فیس بوک (Facebookاین وبلاگ انگلیسی از به ظاهر مسلمانان انتقاد نموده و عنوان نموده اند: چرا این قدر خوش حالید؟ چون ویدیویی درست کرده اید که در آن خواهران مسلمان ما می رقصند و آواز می خوانند تا همه دنیا ببینند؟ شرم باد بر شما. از خدا بترسید.

با این وجود در همین صفحه از قول شماری از به اصطلاح صاحب نظران مسلمان انگلیسی که از این ویدیو حمایت کرده اند آمده است: محکم ایستادگی کنید و علیه متعصب ها سخن بگویید. اجازه ندهید سکوتتان با تسلیم اشتباه گرفته شود. مثبت نگری را ترویج کنید و منفی نگری را با مثبت نگری بیشتر از میان ببرید.

اسلام انگلیسی با طعم رقص زن مسلمان

در مجموع به نظر می رسد که با توجه به آنکه هر روزه از گسترش اسلام در انگلیس سخن گفته می‌شود، روی دیگر این امر در استحاله مبانی اسلامی بوده و به نوعی پروش اسلام انگلیسی در دامان آنگلوساکسون ها می باشد؛ اسلامی سکولار که تنها پوسته ای سنتی آن را احاطه کرده است