شب آخر

پای درس اخلاق :

جرعه پنجم :

بعضی‌ها دشمنان خدا را باور نمی‌کنند که واقعاً اینها دشمن هستند،

از لبخندشان فریب می‌خورند و در خیال خام خودشان تصور می‌کنند که می‌توانند دشمن را به زیر بکشند...

یکی از چهار مورد قسم‌های قرآن کریم به خود پروردگار در این مورد است...

چرا خداوند در این آیه قسم می‌خورَد؟ می‌فرماید:

«پیامبر من! از تو سؤال می‌کنند آیا واقعاً بعضی‌ها مخلدِ در عذاب می‌شوند؟»

(وَ یَسْتَنْبِئُونَکَ أَحَقٌّ هُوَ؛ یونس/53)

خداوند متعال می‌فرماید:

«رسول من! به آنها بگو، به‌خدای خودم سوگند این‌چنین است»

(قُلْ إی وَ رَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ؛ یونس/53)

.

.

- یکی از کارهایی که کربلا می‌کند این است که این باور را برای ما تسهیل می‌کند.

باور شخصیت‌هایی مثل شمر و عمرسعد را تسهیل می‌کند.

چقدر جالب است که اباعبدالله الحسین علیه السلام را کفار به شهادت نرساندند،

چقدر جالب است که از شام کسی نیامد به قتل اباعبدالله الحسین علیه السلام اقدام کند.

حضرت چه چیزی را می‌خواستند نشان بدهند؟

نه‌تنها رذالت را، بلکه خواستند سرعت افزایش تصاعدی رذالت در برخی از افراد را نشان بدهند.

عمر سعد تا چند روز قبل از عاشورا می‌گفت:

می‌ترسم این شمر آخر سر دست من را به خون اباعبدالله الحسین علیه السلام آغشته کند.

واقعاً عمر سعد می‌تواند این‌جوری باشد؟

زینب سلام الله علیها می‌خواهد بگوید:

کسی حسین علیه السلام را کشت که ما از او چشم یاری داشتیم

.

.

حجت الاسلام پناهیان

شب هشتم

پای درس اخلاق:

جرعه چهارم :

.

.

ثم قست قلوبکم من بعد ذلک فهی کالحجاره او اشد قسوه و ان من الحجاره لما یتفجر منه الانهار

و ان منها لما یشقق فیخرج منها الماء و ان منها لما یهبط من خشیه الله و ما الله بغافل عما تعملون

سوره ی مبارکه ی بقره ، آیه ی ۷۴ حتی از سنگ هم قلب گنهکار سخت تر میشود ،

چون برخی از سنگ ها می شکافد و از ترس خدا زمین می ریزد و از آن نهر ها جاری می شود .

من جلسه ای دیدم ؛ انقدر آن انسانها خوش قلب بودند ۲ ساعت با زیارت آل یاسین

( که بسیار سفارش کردم برای ارتباط قوی با امام زمان هر روز بخوانید ) گریه می کردند .

اگر گناه نکنید و اطاعت کنید فرشتگان به شما غبطه می خورند و می شوید مثل اولیاء الله که

حتی پس از مرگ این فرشتگان به زیارت قبور آنها میروند . گناه نکردن و اطاعت باید دوام و پیگیری را همراه

داشته باشد و گرنه ارزش ندارد . این اطاعت مصادیق مختلف دارد .

ممکن است شما فکر کنی در حال اطاعت هستی اما در واقعیت در حال معصیت و گناه هستی .

مثلا اطاعت از حرف پدر و مادر واجب است و هیات و مناجات مستحب .

اگر مادرت گفت من شب تنها هستم و مناجات یا هیات نرو ؛ و تو رفتی ؛

همان مستحب به دلیل اطاعت نکردن از امر مادر میشود معصیت .

.

.

.

حضرت آیت الله جاودان 

شب ششم

پای درس اخلاق 

جرعه سوم:

- آیا می شود رئیس و مولای ما حضرت ولی عصر ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف}

محزون باشد، و ما خوشحال باشیم؟!

او در اثر ابتلای دوستان، گریان باشد و ما خندان و خوشحال باشیم

و در عین حال، خود را تابع آن حضرت بدانیم؟!

- ای کاش می نشستیم و درباره ی این که حضرت غائب ^{علیه السلام} چه وقت ظهور می کند،

با هم گفتگو می کردیم، تا لااقل از منتظرین فرج باشیم.

حضرت آیت الله بهجت رحمت الله علیه

.

.

.

.

یا لیتنا کنا معک وقتی از حالت شعار و تعارف خارج می شود که

حسین زمانت را یاری کرده باشی 

 

شب چهارم

پای درس اخلاق

جرعه دوم 

- خداوند به بنده‌اش اجازه نمی‌دهد با اسبابی که خدا در عالم آفریده است، تنها بماند و سرگرم شود

و از خدا غافل بماند. لذا با قطع کردن پیوندهای دیگر بنده‌اش، کاری می‌کند که بنده‌اش متوجهِ خدا شود.

بسیاری از امتحانات الهی برای این است که اتصالات انسان را از دیگران قطع کند تا با خدا پیوند بخورد.

هر جا زیادی با دیگران اتصال پیدا کنید، خداوند آن اتصال را قطع می‌کند.

- ما معمولاً دربارۀ مقدار طاقت‌مان اشتباه می‌کنیم. خداوند قرار است از شما امتحان بگیرد

و خودش می‌داند طاقت و ظرفیت شما چقدر است،

پس خیال شما از این بابت راحت باشد که امتحان به قدر طاقت است.

لذا وقتی مقداری سختی به سراغتان آمد،

باید مطمئن باشید که حتماً ظرفیت تحمل این‌مقدار سختی را داشته‌اید

و الا خدا این سختی را به شما نمی‌داد.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان

شب دوم

پای درس اخلاق (جرعه اول):

همۀ اخبار مربوط به آخرالزمان، اخبار بدی نیستند.

اگر ظهور و فرج بعد از پر شدن زمین از ظلم و جور محقق می‌شود،

معنایش این نیست که در میان این فساد و تباهی هیچ خوبی‌ای وجود ندارد.

هم از نظر جامعه‌شناسی، هم از نظر برخی قواعد دینی و هم از نظر برخی اخبار آخرالزمان،

اگر دقت کنیم می‌بینیم که اتفاقاً آخرالزمان، زمانۀ پدیداری خوبی‌هایی است که

در مقام و رتبه در طول تاریخ نظیرش نبوده است.

این‌طور نیست که همۀ آنچه در آخرالزمان است، سیاهی و تباهی باشد

و در آن هیچ نوری وجود نداشته باشد.

وقتی بدی‌ها اوج می‌گیرد، لابد در کنارش خوبی‌هایی نیز شکل می‌گیرد

و آن خوبی‌ها نیز اوج می‌گیرد. بدی‌ها وقتی به اوج خود می‌رسند

که یک‌عده‌ای در مقابل بدی‌ها خیلی ایستادگی کنند.

.

.

.

وقتی در آخرالزمان، بدی‌ها زیاد می‌شود، خوبی‌ها نیز زیاد می‌شود.

باید هر دو وجه این ماجرا دیده شود نه اینکه فقط بدی‌ها را ببینیم.

فرموده‌اند: ظهور بعد از اینکه جهان پر از ظلم جور می‌شود، رخ خواهد داد

و ما نتیجه می‌گیریم که در آخرالزمان، جهان پر از ظلم و جور خواهد شد.

ولی لازمه‌اش این است که یک عده‌ای هم در مقابل این ظلم و جور، پیدا شوند که

در اوج قلۀ صلابت و سلامت هستند. مراقب باشید که از این قافلۀ خوبان آخرالزمان عقب نمانید.

درست است که در آخرالزمان، خباثت و تباهی خیلی زیاد می‌شود.

اما در مقابل این سیاهی و تباهی یک عده‌ای بلند می‌شوند

تا لااقل از خودشان دفاع کنند. یعنی در مقابل آنها یک عده‌ای از خوبان هم دارند تربیت می‌شوند

و رشد می‌کنند.
اخبار بد دربارۀ آخرالزمان زیاد است ولی اخبار خوب هم هست.

مثلاً اینکه پیامبر اکرم(ص) فرمودند:

«مردمى از مشرق قیام مى‌کنند و زمینه حاکمیت مهدى را فراهم مى‌آورند؛

یَخْرُجُ نَاسٌ مِنَ الْمَشْرِقِ فَیُوَطِّئُونَ‏ لِلْمَهْدِیِّ یَعْنِی سُلْطَانَهُ(کشف الغمه/2/477)

یک عده‌ای می‌آیند و مقدمات امر فرج را فراهم می‌کنند.

حجت الاسلام پناهیان