امید رستن

 

حرفی بگوی و از لب خود کام ده مرا

ساقی! زپا فتاده شدم،جام ده مرا

فرسوده دل ز مشغله ی جسم و جان،بیا

بستان زخود،فراغت ایام ده مرا

رزق مرا،حواله به نامحرمان مکن

از دست خویش،باده ی گلفام ده مرا

بوی گلی،مشام مرا تازه می کند

ای گلعذار! بوسه به پیغام ده مرا

عمرم برفت و حسرت مستی زدل نرفت

عمری دگر ز معجزه ی جام ده مرا

ای عشق! شعله بر دل پر آرزو بزن

چندی رهایی از هوس خام ده مرا

جانم بگیر و جام می از دست من مگیر

ای مدعی هرآنچه دهی،جام ده مرا

مرغ دلم به یاد رفیقان به خون تپید

یارب! امید رستن  از این دام ده مرا

بشکفت غنچه ی دلم ای باد نوبهار

خندان دلی بسان"امین" وام ده مرا

 

تخلص حضرت امام خامنه ای ((امین))