اللهم صل علی جعفر بن محمد الصادق خازن العلم الداعی الیک بالحق النور المبین اللهم و کما جعلته معدن کلامک و و حیک و خازن علمک و لسان توحیدک و ولی امرک و مستحفظ دینک فصل علیه افضل ما صلیت علی احد من اصفیائک و حججک انک حمید مجید
در آسمان علم و دانش و فضیلت و کمال در میان ائمه اطهار (ع) حضرت امام جعفر صادق(ع) آفتاب درخشان بود,صیت مکارم ذاتی و محاسن صفاتی او در گوش جهانیان طنین انداز گشته است,آن حضرت مهر سپهر امامت بوده و مانند ابر باران,علم و دانش میبارد و زمینهای دل مردم را از فیض رحمتش سیرآب می کرد و کتب اخبار مشحون بر اخبار جعفریست.
دوازده هزار شاگرد تربیت کردند که هریک از آنها اعجوبه علم و عمل بودند,چهارهزار نفر از آنها در مسجد کوفه همه یکجا می گفتند حدثنی جعفربن محمد الصادق(ع) .
تمام مردم آن عصر به اتفاق و اتحاد او را مانند جدش محمد امین (ص) براستگوئی و صداقت میستودند و بدین جهت صادقش گفتند که خلاف علم و دانش در تمام عمر از او شنیده نشد.
همان طور که مشرکین عرب و منافقین قریش هم حضرت محمد(ص) را امین دانسته و امانات خود را به او میسپردند,امام صادق (ع) را عموم مردم حتی افراد حزب اموی و بنی عباس اعلم و اتقی و اصدق مردم دنیا می شناختند و او را منبع اصلی علم و سرچشمه فیوضات امامت می دانستند.
مرغ دلم بناله و زاری قیام کرد
ازاشک هردو دیده خود همچو جام کرد
پرواز کرد برطرف یثرب از ملال
درگلستان جعفرصادق مقام کرد
بوی خزان شنید کشید آه سوزناک
فریاد و ناله از ستم آن مستظام کرد
روز وفات اوست از آن با غم والم
رخسار خود ز اشک بصر لعل فام کرد
ای دیده اشک ریز ز بهر امام حق
خود را فدا بدین حق لا ینام کرد
بنگر بحال حضرت صادق صباح و شام
بر رونق شریعت و دین اهتمام کرد
احیا نمود دین رسول گرام را
آئین جعفریست که بر ما تمام کرد
