شرمنده ایم آقا :: فداییان یوسف فاطمه(عج)

شرمنده ایم آقا

قال رسول الله(صلی الله علیه واله و سلم) :

یملک من ولدی اثنی عشر خلیفه ثم یخرج المهدی من ولدی صلح الله امره فی لیه واحده و قال نبی(صلی الله علیه واله وسلم) لولم یبقمن الدنیا ایوم واحد لطول الله ذالک الیوم حت یبعث اله رجلا منی یواطی اسه اسمی و اسم ابیه اسم اب یملاء الار قسطا و عدلا

رسول اکرم(صلی الله علیه واله و سلم) فرمودند:

دوازده نفر از اولاد من خلفای من هستند آنگاه خروج میکند و ظهور میکند مهدی(عج)از نسل من که خداوند امر اورا در یک شب استوار فرماید و در حدیث دیگر فرمودند: اگر دنیا باقی نماند مگر یک روز آنقدر خداوند متعال آن روز را طولانی مینماید تا از اولاد من مردی ظهور نماید که نامش نام من و نام پدرش نام پدرمن و او جهان را از عدل و داد پرکند پس از آنکه پر از ظلم و جور شده باشد و در پایان این حدیث اسامی تمام خلفای خود را تا قائم آل محمد(عج) تصریح فرمود.

.............................

آقا و مولای ما ....

مارا ببخش که هنوز طول غیبت را درک نکرده ایم

مارا ببخش که هنوز آماده ی حضور برای ظهور نشده ایم

مارا ببخش که دوران ظهور را به دوران جهل خودمان ترجیح داده ایم

آیا شود که نصیبمان کنی شاهد لحظه دست به دست شدن پرچم این انقلاب از دست جانباز رهبرمان امام خامنه ای به دست با برکت شما باشیم

یک دست جام باده و یک دست زلف یار

رقصی چنین میانه‌ی میدانم آرزوست

اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه و اوسع منهجه...

التماس دعای فرج

۲ ۰
۹۲/۱۰/۲۱
۱۱۹۹ نمایش

۲۲ دی ۹۲ ، ۲۳:۲۱

سجاد مؤذنی

سلام
به جا این همه نظر که من تو این وب سایت شما گذاشتم ، شما فقط اومده بودی بازدید از وبلاگ من ، الان آمار بازدیدم از google بیشتر بود!!!

۲۴ دی ۹۲ ، ۱۴:۴۳

تخریبچی مهربون

باسلام وبت خیلی قشنگه . اگه مایل بودی به ماهم سری بزن و ما رو لینک کن . با نام کوچه پس کوچه های انتظار .
http://kocheye-entezar.mihanblog.com/

۲۴ دی ۹۲ ، ۲۰:۲۶

شیخ بهائی در یکی از سفرهای خود، با یکی از علمای اهل تسنّن ملاقات نمود، و خود را در مقابل او، در ظاهر شافعی وانمود کرد.

آن دانشمند اهل‌سنّت که از علمای شافعی بود، وقتی که دانست شیخ بهائی، شافعی است، و از مرکز تشیّع (ایران) آمده، به او گفت: «آیا شیعه برای اثبات مطلوب و ادّعای خود، شاهد و دلیل دارد؟».

شیخ بهائی گفت: من گاهی در ایران با آنها روبرو شده‌ام، می‌بینم آنها برای ادّعای خود شواهد محکمی دارند.

دانشمند شافعی گفت: اگر ممکن است یکی از آنها را نقل کنید.

شیخ بهائی گفت مثلاً می‌گویند: در صحیح بخاری (که از کتب معتبر اهل‌سنّت است) آمده، پیامبر (ص) فرمود:

«فاطِمَةُ بَضْعَة مِنِّی مَنْ آذاها فَقَد آذانِی وَ مَنْ اَغْضَبَها فَقَدْ اَغْضَبَنِی»:

«فاطمه(س)پارة تن من است، کسی که او را آزار دهد، مرا آزار داده و کسی که او را خشمگین نماید مرا خشمگین نموده است.»

و در چهار ورق دیگر در همان کتاب است: «وَ خَرَجَتْ فاطِمَةُ مِنَ الدُّنْیا وَ هِیَ غاضِبَة عَلَیْهِما: «و فاطمه وفات کرد در حالی که نسبت به ابوبکر و عمر، خشمگین بود.»

جمع این دو روایت و پاسخ به این سؤال طبق مبنای اهل‌سنّت چگونه است؟

دانشمند شافعی در فکر فرو رفت (که با توجّه به این دو روایت، نتیجه این است که آن دو نفر (عمر و ابوبکر)، عادل نبودند پس لیاقت رهبری و خلافت امت را ندارند). پس از ساعتی تأمّل گفت: گاهی شیعیان دروغ می‌گویند، ممکن است این هم از دروغ‌های آنها باشد، به من مهلت بده امشب به کتاب «صحیح بخاری» مراجعه کنم، و صدق و کذب دو روایت فوق را دریابم، و در صورت صدق، پاسخی برای سؤال فوق پیدا کنم.

شیخ بهاء می‌گوید: فردای آن روز، آن دانشمند شافعی را دیدم، از او سؤال کردم که مطالعه و بررسی تو به کجا رسید؟

او گفت: همانگونه که گفتم؛ شیعیان دروغ می‌گویند، زیرا من صحیح بخاری را دیدم، هر دو روایت فوق در آن مذکور است، ولی بین نقل این دو روایت، بیش از پنج ورق فاصله است، در حالی که شیعه می‌گفت: چهار ورق فاصله است!!!

۲۵ دی ۹۲ ، ۰۱:۳۲

تـــا به تـــا

امام کاظم علیه السلام می فرمایند:

گناهان اندک را کم مشمارید، زیرا همین گناهان اندک روی هم جمع
می گردند و زیاد می شوند.

*****************

دلم گرم خداوندیست،
که بادستان من گندم برای یاکریم خانه می ریزد!
چه بخشنده خدای عاشقی دارم!
که می خواند مرا باآن که می داند گنهکارم!
دلم گرم است،می دانم بدون لطف اوتنهای تنهایم

سلام

دعوتید به " دقت دق ات نمی دهد، سر سری رد نشو"

۲۵ دی ۹۲ ، ۰۲:۱۶

نینجاسایبری

سلام همسنگری...با مطلبی درخصوص حاج محمود کریمی بروزم...خوشحال میشم سربزنید....یاعلی

۲۶ دی ۹۲ ، ۰۹:۵۶

جوار الکریم

و سلام نام خداست ....

ما را به سجده های خودت رنگ و بو بده

بر جانماز غفلت ما آبرو بده

میلاد پیامبر مهربانی ها و امام جعفر صادق علیه السلام را تبریک عرض میکنم

ممنون از بابت حضور و کامنتتون

یا علی مدد

۲۷ دی ۹۲ ، ۱۰:۱۲

توصیه های یک دیپلمات به عباس بن علی (ع)

آقا جان سلام!
راستش خیلی وقت بود که می خواستم چند کلمه خودمانی با شما درد دل کنم. نمی دانم! شاید هر کس دیگر غیر از شما بود، از کلمه درد دل استفاده نمی کردم. شاید صراحتا می گفتم می خواهم چند خط انتقاد کنم، گله کنم یا یک چیزی توی همین مایه ها! اما خب چه کنم که احترام شما خیلی واجب است و الان هم که دارم این حرف ها را می زنم، دست و پایم می لرزد و قلبم دارد از جا کنده می شود.
قبلش البته باید این نکته را بگویم که بنده خودم از ارادتمندان شما هستم و همین مراسم عزاداری دهه ی اول محرم، که همه ساله توی وزارت خانه برگزار می شود به همت من بوده و خودتان هم که حتما شاهد بوده اید که چقدر تلاش می کنم تا این مراسم با مشارکت هرچه بیشتر کارکنان وزارت برگزار شود.
منظور اینکه یک وقت خدایی نکرده از حرف هایی که می خواهم بزنم سوءتفاهم پیش نیاید!!
می دانید آقا جان؟! چند وقت است دارم به این فکر می کنم که آیا نمی شد جوری عمل کرد که در عاشورای سال ۶۱ هجری آن فاجعه ی بزرگ پیش نیاید؟! واقعا نمی شد؟!
با کمال معذرت و با همه ی احترامی که برای شما قائلم باید بگویم که در این ماجرا دو طرف افراط کردند!! به نظر من اگر کمی تدبیر و عقلانیت به خرج داده می شد، این فاجعه پیش نمی آمد! به نظر من، ما مصالح جبهه ی قلیل و ضعیف حسینی را نادیده گرفتیم و با دست خودمان بهترین نیروهای ایمانی و ارزشیِ زمانه را به مسلخ بردیم!
ما امروز در حرفه ی خودمان اصطلاحی داریم با عنوان «رایزنی دیپلماتیک»! من هرچه فکر می کنم می بینم با رایزنی های دیپلماتیک می شد جلو این فاجعه را گرفت! شوخی که نیست! سر پسر پیغمبر خدا و بهترین اعوان و انصارش بر نیزه ی جفا رفت و اهل بیت مظلوم و زن و بچه ی معصومش، چهل روز آواره ی سفر اسارت شدند آن هم با آن اوصافی که می دانید و می دانیم! آیا این هزینه ی کمی بود؟! آیا ارزش نداشت برای جلوگیری از این هزینه ی گزاف، با طرف مقابل راه می آمدیم و اینقدر روی موضع خودمان پافشاری نمی کردیم؟!
فدایتان شوم؛ لطفا احساسی برخورد نکنید! بیایید کمی منطقی باشیم!!
یک طرف یک لشگر سی هزار نفری با پیشرفته ترین تجهیزات نظامی و با ثروت انبوه و امکانات مادی فراوان و یک طرف دیگر هفتاد و دو نفر. فقط هفتاد و دو نفر. عقل چه حکم می کند؟! نه! واقعا عقل چه حکم می کند غیر از رایزنی و تعامل؟!
بالاخره آدم هر قدر هم که پلید باشد دیگر از شیطان که بدتر نیست! هست؟! شمر و عمر سعد خیلی که بد بودند، نهایتاً شیطان بودند! خب؛ ما الان در کشور خودمان داریم این مسیر را تجربه می کنیم. داریم با شیطان مذاکره می کنیم. آن هم شیطان بزرگ! البته حواسمان خیلی جمع است که یک وقت کلاه سرمان نرود! گفته ایم مذاکره باید برد-برد باشد. یعنی هم ما که در جبهه ی حق هستیم سود کنیم و هم شیطان!!
خب آیا بهتر نبود همین مدل در کربلا هم پیاده می شد و ما نیروهای ارزشمند و بی نظیر جبهه ی حسینی را به این راحتی از دست نمی دادیم و به موازات آن، مخفیانه به کادرسازی و یارگیری و تربیت نیروی مضاعف می پرداختیم تا احیانااگر خدایی نکرده یک روز ضرورت اقدام نظامی هم پیش آمد، با عده و عُده ی کافی و از موضع قدرت وارد عرصه ی نبرد می شدیم؟!
مثلا خود شما آقا جان! من شنیده ام شب عاشورا برایتان امان نامه آورده اند. خب این یعنی یک فرصت بسیار عالی! در دیپلماسی، ما به این جور اقدامات از طرفل دشمن، اصطلاحا می گوییم «چراغ سبز»! شاید می شد به بهانه ی این اقدام جلسه ای ترتیب داده شود، چانه زنی شود، بده بستانی انجام شود! ولی شما به راحتی این فرصت را از دست دادید و با یک ادبیات تند، امان نامه را رد کردید!
ببینید آقا جان! من نمی گویم که شما باید امان دشمن را می پذیرفتید و حسین را رها می کردید. زبانم لال… خاک بر دهانم…
حرف من این است که آوردن این امان نامه می توانست یک فرصت باشد برای رایزنی و مذاکره حداقل برای رفع تحریم آب! بگذریم اصلا…
حرف در این باره زیاد است.
راستی آقا جان باز هم بگویم این حرف ها همه اش از سر دلسوزی بود هاا! و گرنه من شما را بی نهایت دوست دارم!
مخلص شما: دیپلمات

۰۵ بهمن ۹۲ ، ۰۰:۳۷

راه شیعه

در انتظار او چو شمع قطره قطره سوختم

هزار جمعه هم گذشت ودر فراغش سوختم

هزار بار گفتم العجل تو را به جان مادرت

بیا که جز تو هیچ کس گره گشای کار نیست!

ممنون از حضورتون

فداییان یوسف فاطمه(عج)

فداییان یوسف فاطمه(عج)

اسلایدر

هیئت نوشت

سوره یوسف

اهل بیت

یادداشت

احادیث

شهدا

سیاسی نوشت ها

کتاب خوب

احکام

مسابقات

شبهه

با حاج آقا قرائتی

جلسات هفتگی

اخلاق

تصاویر هیئت

حدیث